Sınav Kaygısı

Sınav kaygısının temelleri çok erken yaşlarda atılır. Erken çocukluk döneminde, aşırı evhamlı bir anneyle büyüyen ve babayla kaliteli zaman geçiremeyen çocuklarda ben kavramında bir eksiklik oluşur. Aşırı titiz ve çocuğun her istediğini yapan, ona kıyamayan, çocuğunu az dışarı çıkaran ve sosyal etkileşimi bu nedenle gelişemeyen, sorunlarla mücadele etmesini öğrenmemiş çocukların ileride sınav kaygısı yaşamaları çok olası bir durumdur. Çocuk, ben kavramını geliştiremediği ve sorunlarla kendi mücadele etme şansı bulamadığı için, annesi onun yerine her sorunu çözüp sürekli ona bir uzantısı gibi davrandığı için çocukların yaşadığı ve geliştirdiği sosyal ve duygusal sorunlardan en göze çarpanı sınav kaygısıdır. Burada bahsettiğim, aşırı sınav kaygısı (kusma, black out, uyku bozukluğu, yeme bozukluğu gibi) yaşayan çocuklar ve gençlerdir. Stresin çok normal olduğunu bu noktada söylemek gerekir. Çocuğunuza aşırı yüklenmemenizde ve aşırı bir beklentiiçinde olduğunuzu göstermemenizde fayda var. Spor, sanat ve doğa aktiviteleri gibi dinlendirici aktiviteler de dersler kadar önemlidir. Çocuğunuzun hayatı sadece ders çalışmaktan ibaret olmamalıdır. Duygusal ve sosyal zekaları sadece dışarda sevdikleri arkadaşlarıyla gelişir. Bunu unutmamak gerekir.

Ders çalışmak istemiyorsa, bunun temelinde yine erken çocukluk döneminde istediği zaman istediğini yapabilme özgürlüğü yatmaktadır. İnanması güç olsa da erken yaşta öğretilen kurallar ve oyuna odaklanma süresi ilerideki konsantrasyon ve ders çalışma alışkanlığını belirler. Okula başlayana kadar her istediği olan çocuğun, örneğin her istediği oyuncağı alan ya da her 'Ben sıkıldım.' dediğinde onu sürekli oyalama gayretine düşen anne ve babalar, ders çalışması gerektiğinde onun bir anda başka bir tutum sergilemesini beklememeliler.