Bir Pedagogun Günlüğü Vol.19

Ebeveynler ve Çocuklar

Bu başlıkta sayısız makale ve kitap yayınlanmıştır, fakat ne varsa klasiklerde vardır. Geçenlerde okuduğum bir klasikte bazı harika paragrafları okurken altlarını çizdim ve bunu sizinle paylaşmak istiyorum.

İlginç olan eskiden çocukların ve gençlerin çok daha birey olma yönünde büyütüldükleri. Şu anda büyüyen çocuklar ebeveynleri tarafından inanılmaz yanlışlarla büyütülüyor. Bu kitap 50 sene önce olmaması gerekeni yazıyor ve bizim ülkemizde şu anda bile hala bir şeyleri düzeltebilmiş değiliz.

Beyaz Zambaklar Ülkesinde, Grigory Petrov (Esinlenildi)

Gençleri değil kendinizi suçlayın! Sizler ebeveyn olarak gençlere ne verdiniz? Sizler gençleri nasıl yetiştirseniz öyle büyürler. Çocuklara iyilik, doğruluk ve sevgiden bahsetseler de bunu kuru, sıkıcı sözcüklerle anlatıyorlar. Bu nedenle de çocukların üzerinde hiçbir etkisi olmuyor. Açık söylemek gerekirse çocuklar evde ebeveynleriyle birlikte yaşadıkları halde yetim gibiler. Bazı ailelerde çocuklar iyi büyütülüyor ama aklının ve kalbinin gelişimi önemsenmiyor.

Anne ve babalar, iyi düşünün ve vicdanınıza göre karar verin. Çocuklarınızı yetiştirdiğiniz ve onların kişiliklerinin şekillendiği aile ortamı zihinsel ve ruhsal olarak yeteri kadar temiz mi? Anne ve babalar çocuklarına sürekli olarak, başka çocuklara vurma ve bağırma, yalan söyleme, saygısızlık etme, kimseyi aldatma, başkasının arkasından konuşma, aldatma diyerek büyütüyorlar ancak bunların hepsini çocuk ebeveynlerinde görüyor. Kibar ve saygılı ol diyor, rica etmesini ve teşekkür etmeyi öğretiyor çocuğuna fakat ebeveynlerin arasında böyle bir dil mevcut bile değil. Anne ve baba arasında olan iletişimin aslında rol model olduğunun farkında değil ebeveynler. Çocuklara söyledikleri başka, kendilerinin yaptıkları bambaşka!

Böylelikle çocuk, ebeveynine olan güvenini kaybediyor. Çocuklarınızın sevgisini ve saygısını kazanmak istiyorsanız kendi meziyetlerinizi gösterin. Çocuklarının önünde kavga eden anne ve babalar var. Kavga esnasında ”Babanızın nasıl işe yaramaz bir adam olduğunu görüyor musun?” ya da “Annenizin haline bakın.” gibi kırıcı sözler söylüyorlar. Kabalıklar, küfürler, boş dedikodular, insanları çekiştirip karalamalar, biraz daha fazla para kazanabilmekler için çamur atmalar vs.

Aileler, çocuklarının on-beş yirmi yıl boyunca içinde debelenip durduğu bataklıklara benziyor. O zaman anne ve babalara şunu sormak gerekir. Siz çocuğunuza ne veriyorsunuz ki çocuğunuzun sizden daha iyi bir birey olmasını bekliyorsunuz? Onun için ebeveynler çocuklarının aklını ve kalbini eğitimsiz bırakmamalıdır, bu bir suçtur!